බියර් නිෂ්පාදනය කිරීම සඳහා නාඩු වී භාවිත කිරීමද සහල් හිඟයට හේතුවක් බව ව්‍යාපාරික ඩඩ්ලි සිරිසේන මහතා කියා සිටී.
කොළඹ පැවැති මාධ්‍ය හමුවකදී ඒ මහතා මේ බව හෙළි කළේය.
සහල් හිඟයට සහල් ව්‍යාපාරිකයින්ට පමණක් බැණ වැදීමේ ප්‍රතිඵලයක් නොමැති බවද ඔහු කියා සිටියේය.
බියර් නිෂ්පාදනයට, කුකුළු කෑම නිෂ්පාදනයට සහල් භාවිත කිරීම තුළින් නිර්මාණය වී ඇති සහල් හිඟයට තමන්ට වගකිව නොහැකි බව ද ඔහු පෙන්වා දුන්නේය.
අද වන විට ඇති වී තිබෙන සහල් ගැටලුවට වර්තමාන ජනාධිපතිවරයා හෝ රජය වගකිවයුතු නැතැයි ද ඔහු පැවසීය.
එම අර්බුදයට හේතුව එක් කන්නයකට නාඩු සහ අනෙක් කන්නයට කීරි සම්බා වගා කිරීම බවත්, එය ක්‍රමානුකූල කරන ලෙස සෑම රජයකින්ම ඉල්ලීම් කළද ප්‍රතිඵලයක් අත්නොවූ බවද ඔහු සඳහන් කළේය.
කීරි සම්බා හිඟයක් මඟ….
එලෙස ක්‍රමානුකුලව වගා නොකළහොත් ඉදිරි කන්නයේ දී නාඩු හාල් තිබුණ ද කීරි සම්බා හිඟයක් ඇති වනු ඇතැයි ද ඔහු අනාවැකි පළ කළේය.
මෙම අර්බුදය නිර්මාණය කළේ 76 වසරක් තිස්සේ රට පාලනය කළ සිය සොහොයුරා ද ඇතුළු සියලුම පාලකයන් විසින් බවද හෙතෙම කීවේය.
‘‘අපේ ආයතනයේ මිලදී ගැනීම්වලින් සියයට හැට අටක් (68%)ක් කිරී සම්බා. සියයට දහයයි (10%)යි නාඩු. රටේ ප්‍රධාන වශයෙන් භාවිතයට ගන්නේ නාඩු සහල්. විශේෂයෙන් දුප්පත් ජනතාව. නමුත් අවශ්‍යතාව වෙලා තියෙන නාඩු මිලදී ගැනීම සියයට දහයයි (10%)යි. මේක තමයි අනෙක් සහල් ව්‍යාපාරිකයන්ගේත් තත්ත්වය. මීට පෙර කන්නයේ කීරි සම්බා සියයට විසිහතරයි (24%)යි, නාඩු සියයට හැත්තෑ හතයි (77%)යි. මේක තමයි අපේ රටේ ගොවිතැනේ ගැටලුව.
මේක මගේවත් වෙන කාගේවත් ගැටලුවක් නොවේ. හැබැයි මම හැම රජයකම හිටිය විෂය භාර ඇමැතිවරයා දැනුවත් කළා. නමුත් පිළිතුරු ලැබුණේ නැහැ. හැබැයි ගොවියාත් දැන ගන්න ඕනෑ වගා කිරීමේදී හැමෝම වගා කරන වර්ගය වගා නොකර ඉන්න. අපි සහල් අලෙවි කරනවා වගේම බිත්තර වී නිෂ්පාදනය කර අලෙවි කරනවා. පොහොර හදලා අලෙවි කරනවා. දැන් මේ කන්නයේදී වැඩියෙන්ම විකිණෙන්නේ නාඩු. එතකොට මේ කන්නයේදී නාඩු ගණන් ගියා. ලබන කන්නයේ කීරි සම්බා හිඟ වෙනවා. පසුගිය කාලයේ කීරි සම්බා රුපියල් 380ට, 400ට, 420ට ගියා. ඒක දැන් 260ට බැහැලා. අවශ්‍යතාව සියයට දහයක් (10%)ක් වත් නැහැ.
ඉල්ලුම සහ සැපයුම තමයි වෙළෙඳ න්‍යාය. ඒ අනුව කිරි සම්බා ගණන් ගියා, ඒ නිසා සහල් ගණන් ගියා. මේ සැරේ ඔක්කොම කීරි සම්බා වැඩ කළා. ඒවා රුපියල් 235ට ගියා. හැබැයි නාඩු වී හිඟයි. ඒ නිසා නාඩු සහල් වැඩි ගානට තමයි වෙළෙඳපොළේ විකුණන්නේ. ලංකාවේ ජනගහනය මිලියන 22යි. ලක්ෂ 40ක් විතර රටේ නැහැ විදේශයන්හි ඉන්නේ. මිලියන 18ක් කෑමට ඉන්නවා. ඉන් ලක්ෂ 30ක් විතර අලුත උපන් දරුවන්. ඒ ගාන ඇරපුවාම මිලියන 15ක්. දවසකට කෝටි එකහමාරක් මේ රටේ කන්න ඉන්නවා. එක්කෙනෙකුට හාල් ග්‍රෑම් 110ක් තිබ්බොත් හාල් ග්‍රෑම් 330ක් එක්කෙනෙකුගේ දවසේ අවශ්‍යතාව වෙනවා. ඒ හාල් ග්‍රෑම් 330 වැඩි කිරීම මිලියන 15 හතළිස් නව ලක්ෂ පනස්දහසක් ඕනෑ දවසට හාල් කිලෝ. එතකොට මාසයකට හාල් මෙට්‍රික් ටොන් එක්ලක්ෂ හතළිස් අටදහස් පන්සීයක් ඕනෑ.
වසරකට ඕනෑ හාල් මෙට්‍රික් ටොන් ලක්ෂ 18ක්. ලක්ෂ 18ක් හදන්න රටේ ආදායම මෙට්‍රික් ටොන් ලක්ෂ 46යි. හාල් මෙට්‍රික් ටොන් ලක්ෂ 18ක් හදන්න වී මෙට්‍රික් ටොන් ලක්ෂ 28ක් ඕන. එතකොට වී මෙට්‍රික් ටොන් දහඅට ලක්ෂ පනස්දහසක් කාලා ඉතිරි තියෙන්නත් ඕනෑ. මේ ප්‍රමාණයෙන් අපි අයින් කරන්න ඕනෑ බිතතර වී සඳහා. ඒ ටික ඇරියොත් වී මෙට්‍රික් ටොන් ලක්ෂ 15ක්.
මේ කියන ආදායම අපේ රටේ ඇතුළේ නැහැ. හැබැයි නැතුව නොවේ. බියර් හදන්නේ හාල්වලින්, කුකුල් කෑම හදන්නේ හාල්වලින්, ඒවා හදන්න කීරි සම්බා ගන්නේ නැහැ. ඒවා හදන්න ගන්නේ නාඩු වී. ඒ නිසා අපි ඒ ව්‍යාපාරිකයන්ට බැණලා වැඩක් නැහැ. මොකද ඒවා රටේ අවශ්‍යතාව. කට්ටිය බියර් බිව්වත්, කුකුළන් හැදුවත්, බිත්තර කෑවත් ඩඩ්ලි තමයි මේකට වැරදි. නමුත් සත්‍ය කතාව මගේ නිෂ්පාදනය වැඩිපුර කීරි සම්බා. එය සියයට 75ක්. එහෙම බැලුවොත් මම නිෂ්පාදන කරන හාල් කන්නේ සල්ලි තියෙන මිනිසුන්. නමුත් චෝදනාව සම්පුර්ණයෙන්ම තියෙන්නේ මට. ඒ නිසා රජයට කරන චෝදනාවට මම විරුද්ධයි.
ගොවියා වැඩ කරන එකේ වගකීම මම දරන්න ඕනෑ නැහැ. අවශ්‍යතාවට අනුව වී නිෂ්පාදනය කරනවා නම් මේ ගොවියාට වී මිල ගැටලුව එන්නේ නැහැ. සියයට හැටක් (60%)ක් මේ රටේ කුඹුරුවලින් නාඩු වී වැඩ කළ යුතුමයි. කීරි සම්බා, සම්බා, රතු වී මේවා ඉතිරි සියයට හතළිහ (40%). මේ සැරේ වෙන්න යන්නෙත් ඒක. මේ සැරේ අපේ වැඩිපුර විකිණෙන්නේ නාඩු බිත්තර වී. ඊළඟ පාර කීරි සම්බා නැති වෙයි. ආයේ ඩඩ්ලි පනී. මේක කවුරුත් තේරුම් ගන්නේ නැහැ. වැඩිපුර තියෙන්නේ කීරි සම්බා. නාඩු වීවල තමයි හිගය තියෙන්නේ.
මේක දැන් තියෙන්නේ ගොවියා අතේ නොවේ ව්‍යාපාරිකයා අතේ. හැබැයි මම අද වනකන් නාඩු නිකුත් කරලා තියෙන්නේ රුපියල් 218ට. දැන් මගේ ළඟ කීරි සම්බා තියෙනවා වගේම ඒ හා සමානව නාඩු තියෙන වී මෝල් ව්‍යාපාරිකයන් හොයා ගන්න ඕනෑ. මට මේ ප්‍රෙෂර් එක දෙන්න එපා. අනිත් අය ගාව සියයට 75ක් නාඩු තියෙන්නේ. සියයට විසි පහයි (25%)යි කීරි සම්බා තියෙන්නේ. ඒ අය මේක හංගගෙන මට ගහනවා. ඒ අය ගාන වැඩියෙන් විකුණගෙන ආතල් එකේ ඉන්නවා. වෙළෙඳපලේ නාඩු පේන්න විකුණන්නේ නැහැ. ඒකයි ගැටලුව. මේක පාලන මිලට අලෙවි කරන්න බැරි වුණාම වෙළෙන්දා හංගනවා. එතකොට වෙළෙඳපොළේ හාල් නැහැ. හැබැයි වැඩි ගානට තියෙනවා. මේ වගකීම මට දරන්න බැහැ. ඒක මගේ රාජකාරියක් නොවේ. බියර් හදන කෙනා වැඩියෙන් ගත්තාම, කුකුල් කෑම හදන කෙනා වැඩියෙන් ගත්තාම ඒක තමා වෙළෙඳපොළේ මිල. ඒ මිලට තමයි අපිට ගන්න වෙන්නේ. ඒවාට උත්තර හොයලා ඉන්න. ඒක තමයි මේ ගැටලුව. අපි කරන සේවයට කවුරුත් ඇගැයීමක් දෙන්නේ නැහැ.’’
