Connect with us

විශේෂාංග

කවුද මේ අර්චුනා

Published

on

10 වැනි පාර්ලමේන්තුවේ ආරම්භක දිනයේදීම පාර්ලිමේන්තු සභාගැබේ විපක්ෂ නායක පුටුවේ බලහත්කාරයෙන් අසුන් ගත්තා කියන වෛද්‍ය අර්චුනා රමනාතන් මේවන විට ජනප්‍රිය චරිතයකි.

ඔහු මන්ත්‍රී භාජනගාරයේ ආහාර ගැනීම සමජමාධ්‍ය හරහා කරපු ප්‍රකාශ ද මේවන විට දැඩි දෝෂාරෝපණයට ලක් වෙනවා. 

මොහු හිටපු LTTE පොලිසියේ ප්‍රධානියෙක් වන රමනාතන් ගේ පුතාය.

ඔහුගේ පියා අවසන් සටනේදී මියගිය/අතුරුදහන් පුද්ගලයෙකි. 

වෛද්‍ය අර්චුනා ඔහුගේ උපාධිය යාපනේ විශ්වාවිද්‍යාලයෙන් ලබාගෙන ඇත්තේ ඒ කාලයේදීමය.

කොහොම හරි ඔහු 2024 ජුනි මාසයේ චාවකච්චේරිය මුලික රෝහලේ වෛද්‍ය අධිකාරිවරයා ලෙස සේවයට ගිහින් දවස් කීපයක් යන කොට ආන්දෝලනාත්මක චරිතයක් වෙන්නේ ඔහු ජනතාව ඉදිරියේ එම රෝහලේ ඇති අඩුපාඩු දුෂණ අක්‍රමික ක්‍රියාවන් ප්‍රසිද්ධියේ ප්‍රකාශ කිරීමයි. 

ඒ නිසාම ඔහු රැකියාවේත් අර්බුද ඇති කර ගානවා. 

ඒ වගේම ඔහු TNA වැනි සම්ප්‍රදායික දෙමල පක්ෂත් තරහා කරගන්නවා.මේ කරණය නිසා. 

නමුත් ඔහුගේ ඒ එඩිතර ක්‍රියාව නිසා එම ප්‍රදේශයේ ජනතාව ස්වාධීනව තරඟ කරන ඔහුව පාර්ලිමේන්තු යවන්න කටයුතු කරනවා. 

සම්ප්‍රදාය කියමින් නොසිට එම පුහු සම්ප්‍රදායන බිදිමින්, ජනතාව සත්‍ය දැනුවත් කිරම සහ දුෂණ අක්‍රමිකතා ලෝකයාට හෙළි කිරීම ඔහුගේ විශේෂත්වයයි. 

ඔහු ඔහුගේ මෙන්ම ජනතාවගේ අයිතීන් වෙනුවෙන් ද හඬ නගන පුද්ගලයෙක්. 

ඔහු නිසා දැන් අපි දන්නවා තාමත් මන්ත්‍රීවරු සඳහා වූ ප්‍රභූ බෝජනා ගාරය අදටත් පාර්ලිමේන්තුව තුළ ක්‍රියාත්මකයි කියලා. 

ඔහු සජිත්ට වඩා විපක්ෂ නායක කමට සුදුසු කියලා ඔහු හිතන නිසා වෙන්න ඇති ඒ පුටුව තොර ගන්න ඇත්තේ.. 

මොකද අපි විපක්ෂ නායක කෙනෙක් ගෙන් බලාපොරොත්තු වන ගුණාංග ඔහු සතුයි.. මොකද ජනතාව ඉල්ලන වෙනස වෙනවද නැද්ද කියලා ඇත්ත අපිට කියන්න පාර්ලිමේන්තුව තුල ඔහු වගේ නිර්භීත විස්ල්බ්ලොවර් කෙනෙක් අවශ්‍යයි. 

මොකද ජනතාවගේ අපේක්ෂාවක් වුණ මාලිමා ආණ්ඩුව තුල ඇති දැඩි විනය නිසා ඒ ආණ්ඩුව යම් වරදක් කලත් ඒ පිළිබද ජනතාව විනය විලංගු කඩා ගෙන් ඒ ක්‍රියාවන් ජනතාව හුමුවේ කට ඇරලා කියන්න තරම් නිර්භිත මන්ත්‍රී වරයෙක් ඒ පක්ෂ තුල දැනට ඉන්න බවක් අපිට පෙන්න නැහැ. 

අනික වෛද්‍ය රමන්තන්ට තියෙන ඒක චෝදනාවක්, ප්‍රභාකරන් ඔහුට දෙවි කෙනෙක් බව ප්‍රකාශ කිරීමයි. 

උතුරේ ජනතාවට එහෙම දැනුන නිසා තමයි ප්‍රභාකරන් වසර 30ක් දකුණත් එක්ක යුද්ධ කරන්නේ. 

ඒ වගේ උතුරට දකුණින් යම් අඩුපාඩුවක් සිදුවුණ නිසා තමයි, ඔහු දමිළ ජනතාගේ විමුක්ති නයකයා වෙන්නේ .. 

පළමු වරට උතුරේ ජනතාව දකුණේ දේශපාලන පක්ෂක් සහ නායකත්වයක් ගැන සෘජුවම අපේක්ෂාවක් තබා තියෙනවා. 

ඉතින් ඒ අපේක්ෂාවේ ජනාධිපතිගේ ලොකුම අභියෝගය ඒ උතුරේ ජනතාවගේ අපේක්ෂාවත් විශ්වාසයක් බවට පත් කර ගැනීමයි.. 

ඒකීය රටක් හැටියට සියල්ලන් ශ්‍රී ලාංකිකයන් ලෙස දැනෙන්න මේ රට පාලනය කලොත් වෛද්‍ය රමනාතන් වුනත් අලුතින් හිතන්න පටන් ගනීවි. 

ඒ අභියෝගය ජනපති අනුරට.

ඕෂල හේරත් මහතාගේ ෆේස්බුක් පිටුවෙන් උපුටා ගැනුනකි.

විශේෂාංග

“ඕවා ඇත්තටම කෙරෙයිද මහත්තයෝ?”

Published

on

By

ජනාධිපති අනුර කුමාර ඉකුත් බ්‍රහස්පතින්දා නව පාර්ලිමේන්තුවේ පළමු සැසි වාරය ආරම්භ කරමින් ජ.වි.පෙ මූලිකවන ජා.ජ.බ ආණ්ඩුවේ ප්‍රතිපත්ති ප්‍රකාශය ඉදිරිපත් කළේය. එහි දී ඔහු කියූ බොහෝ දේ සම්බන්ධව වෙනම කතා කළ යුතුව ඇත. දැනට මා කතා කිරීමකට වඩා ප්‍රශ්න කිරීමකට ලක් කරන්නේ, ඔහු කියූ මේ කතාවය.

“…..අප ඇති තරම් ජාතිවාදී ගැටුම්වලින් පීඩාවට පත්වී තිබෙනවා. ජාතිවාදී ගැටුම්වලින් ඇති තරම් ලේවලින් මේ මහපොළොව තෙත් වී තිබෙනවා. ගංඟා පිරෙන්න කඳුළු හෙළා තිබෙනවා. එකිනෙකා අතර අවිශ්වාසය, ක්‍රෝධය ඇති තරම් වර්ධනය වී තිබෙනවා. එනිසා අපගේ අනාගත දරු පරම්පරාවට යළිත් එවැනි රාජ්‍යයක් බිහි නොකිරීමේ වගකීම අපට පැවරී තිබෙනවා. දේශපාලනය කිරීමට අපට ඕනෑ තරම් සටන් පාඨ තිබෙන්න පුළුවන්. නමුත් කිසිවෙකුට යළි අප රටේ දේශපාලන බලය අත්පත් කර ගැනීම වෙනුවෙන් ජාතිවාදී, ආගම්වාදී සටන් පාඨ ගොඩනැඟීමට ඉඩ නොදෙන්නට අප සහතික වෙනවා.” (https://pmd.gov.lk/si/පුවත්/දසවන-පාර්ලිමේන්තුවේ-මංගල/)  

මෙය ඉතා වැදගත් ප්‍රකාශයකි. කාලීනව වැදගත් එවැනි ප්‍රකාශ අපේ දේශපාලන නායකයින් මීට පෙරාතුවත් කර තිබේ. එහෙත් ඒවා බොහෝ විට හිස් ප්‍රකාශ වන්නේ කාලීන ජනප්‍රියත්වය හා දේශපාලන වාසි වෙනුවෙන් කෙරෙන ප්‍රකාශ වීමෙන්ය. ඒවා වැඩි කල් නොගොසින් අමතක කෙරෙන්නේ, තමන්ද ඒ විනාශ, ඒ අශීලාචාර ගමනෙහි හවුල් කරුවන් වූ බව නොපිළිගැනීමෙන්ය. අතීතයේ “ජාතිවාදී ගැටුම්වලින් ඇති තරම් ලේවලින් මේ මහපොළොව තෙත් වී තිබෙනවා. ගංඟා පිරෙන්න කඳුළු හෙළා තිබෙනවා. එකිනෙකා අතර අවිශ්වාසය, ක්‍රෝධය ඇති තරම් වර්ධනය වී තිබෙනවා.” යැයි කියා, ඒ සියල්ලට “අපද හවුල්කරුවන් වුනා. ඒ ප්‍රමාණයට, ඒ වරද වල වගකීම අපිත් බාර ගන්නවා” යැයි නොකීමෙන් ය.

“ලේ වලින් මේ මහපොළොව තෙමන්නට, ගංගා පිරෙන්න කඳුළු හෙලන්නට, එකිනෙකා අතර අවිශ්වාසය, ක්‍රෝධය ඇති තරම් වර්ධනය කරන්නට” ජ.වි.පෙ දායක වූ අවස්ථා දෙක තුනක් මෙහි සටහන් කරන්නේ, ජනාධිපති අනුර කුමාරගේ ඉතා වැදගත් ප්‍රකාශය අනාගතයට වලංගුව තබා ගැනීමට, අතීත මතක වැදගත් වන හෙයිනි.

01. 1988 – 90 කාලයෙහි ඔවුන්ගේ ත්‍රස්තවාදයෙහි වූ මිනිස් ඝාතන ගැන සඳහන් නොකළත්, 1987 ජුලි 27 වන දින ඉන්දියානු ආණ්ඩුව සමග ජයවර්ධන ආණ්ඩුව අත්සන් කළ “ඉන්දු – ලංකා” ගිවිසුමට එරෙහිව ගෙන ගිය දේශපාලන ප්‍රචාරය ඊළාම් විරෝධයෙන් එහා ගිය “දෙමළ විරෝධී” මතවාදයක් සමාජගත කෙරුවකි. එය පැහැදිලිවම වාර්ගික බෙදීමකට හේතු වූවකි.

02. 2002 වික්‍රමසිංහ ආණ්ඩුව නෝර්වේජියානු සහාය ඇතිව එල්.ටී.ටී.ඊය සමග අත්සන් කළ සටන් විරාම ගිවිසුමට සහ සාම සාකච්ඡා වලට එරෙහිව, ප්‍රථම වරට කොළඹ ඉන්දියානු මහ කොමසාරිස් කාර්යාලයේද අනුග්‍රහය ඇතිව සිංහල-බෞද්ධ කණ්ඩායම් සමග කළ වීදි සටන් මගින් ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදීව විසඳා ගැනීමට තිබූ වාර්ගික ගැටුම, සිංහල-බෞද්ධ ඡන්ද වෙනුවෙන් යොදා ගත්තකි.

03. ඉන්දු-ලංකා ගිවිසුමට අනුව උතුර හා නැගෙනහිර පළාත් තාවකාලිකව ඒකාබද්ධ කරනු ලැබුවේ, නැගෙනහිර පළාතේ ජනමත විචාරණයකින් අවසන් තීන්දුව ගැනීමේ කොන්දේසියට යටත්ව ය. ඒ ජනමත විචාරණය නොඉල්ලා, උතුරු-නැගෙනහිර විසන්ධි කරන මෙන් ඉල්ලා මූලික අයිතිවාසිකම් පෙත්සම් 03 ක් ජ.වි.පෙ විසින් ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණයට ඉදිරිපත් කළහ. ඒ ඉල්ලීම පිළිගනිමින් අගවිනිසුරු සරත් නන්ද සිල්වාගේ ප්‍රධානත්වයෙන් වූ ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණ විනිසුරු මඬුල්ල තීන්දුව ප්‍රකාශයට පත් කළේය. එම තීන්දුව දකුණේ සිංහල-බෞද්ධ ජනතාවගේ ජයග්‍රහණයක් යැයි ජ.වි.පෙ අලුත්කඩේ රතිඤ්ඤාද පත්තු කළේය.

04. 2012 ජුලි මාසයේ සිට බොදු බල සේනාව මුදා හැරි හලාල් විරෝධය සමගවූ මුස්ලිම් පල්ලි, ව්‍යාපාරික ආයතන, ඉලක්ක කළ විරෝධය ප්‍රචණ්ඩ සිංහල-බෞද්ධ අන්තවාදයක් ලෙස සීඝ්‍රයෙන් වර්ධනය වූවත් ඊට එරෙහිව ජ.වි.පෙ කිසි විටෙක ප්‍රසිද්ධියේ පෙනී නොසිටීමෙන් සිංහල-බෞද්ධ අන්තවාදයට නිහඬ සහායක් දුන්නේය.  

ඉතා දැඩිව “ඒකීය රාජ්‍ය” වෙනුවෙන් තවමත් පෙනී සිටින ජ.වි.පෙ, සමස්ථ රාජ්‍ය යාන්ත්‍රණයම සිංහල-බෞද්ධ රාජ්‍යයක් ලෙස තහවුරු කිරීමට හවුල් වූයේ එළෙසින්ය. ඒ බරපතල වරද නොපිළිගැනීමෙන්, “…. කිසිවෙකුට යළි අප රටේ දේශපාලන බලය අත්පත් කර ගැනීම වෙනුවෙන් ජාතිවාදී, ආගම්වාදී සටන් පාඨ ගොඩනැඟීමට ඉඩ නොදෙන්නට අප සහතික වෙනවා” යැයි කීවාට, එය එසේ නොවනු ඇත.

මේ එයට සාක්ෂි ය.

දකුණේ 88-90 ත්‍රස්තවාදී කැරැල්ලේ මිය ගිය ක්‍රියාකාරීන් වෙනුවෙන් “ඉල්මහ විරු සමරුව” පැවැත්වීමට කිසිදු බාධාවක් නොමැති වූවත් 2009 යුද්ධය අවසන් වන විට උතුරු-නැගෙනහිර මිය ගියවුන් වෙනුවෙන් දෙමළ ජනතාව වාර්ෂිකව නොවැම්බර 27 වන දින පවත්වන “මාවීරර් නාල්” සැමරුමට ආරක්ෂක සේවා සහ පොලීසිය ඉඩ නොදෙන බව අපි දනිමු. මෙවරද එය එසේමය.

1. ජනාධිපති අනුර කුමාර ඔවුන්ගේ 35 වන “ඉල්මහ විරු සමරුව” අමතා කතා කෙරුවේ ඉකුත්

නොවැම්බර 14 වන දිනය. ඉන් දින 06 ට පසු සහ ඔහු පාර්ලිමේන්තුවේ ප්‍රතිපත්ති ප්‍රකාශනය ඉදිරිපත් කිරීමට පෙර දින – නොවැම්බර 20 වන දින – මන්නාරම මුරුන්කන් පොලීසිය විසින් දණ්ඩ නීති සංග්‍රහයේ 106 වන වගන්තිය යටතේ “මාවීරර් නාල්” සැමරුම තහනම් කිරීමේ නියෝගයක් ඉල්ලා මහේස්ත්‍රාත් අධිකරණයට පෙත්සමක් ඉදිරිපත් කර ඇත. මහේස්ත්‍රාත් විසින් එය ප්‍රතික්ෂේප කළ මුත්, සැමරුම සංවිධානය කරන වුන් පොලීසියට කැඳවා ඇතැයි තොරතුරු ඇත. (https://www.tamilguardian.com/content/sri-lankan-police-continue-attempt-ban-maaveerar-naal-commemorations)

2. ජනාධිපති අනුර කුමාර ආණ්ඩුවේ ප්‍රතිපත්ති පාර්ලිමේන්තුවට ඉදිරිපත් කළ දිනට පසු දින, මඩකළපුව වාලච්චෙනෙයි පොලීසිය විසින් එහි “මාවීරර් නාල්” සැමරුම සංවිධායකයින් පොලීසියට ගෙන්වා ඔවුන්ට ශබ්ද විකාශන භාවිතයත් ගී ගැයීමත් කොඩි එසවීමත් මළගියවුන්ට පූජා කෙරෙන සාම්ප්‍රදායික “කාර්තිගල් පුෂ්පය” පිදීමත් තහනම් කර ඇත. (https://www.tamilguardian.com/content/no-flags-no-flowers-sri-lankan-police-summon-volunteers-ahead-maaveerar-naal)

එවැනි තහනම් කිරීම්, කොන්දේසි දැමීම් උතුරු-නැගෙනහිර වෙනත් ප්‍රදේශවලද සිදුව ඇතැයි කියනු ලැබේ. සිංහල දකුණේ මිය ගිය හා ඝාතනය කරනු ලැබූ ත්‍රස්තවාදීන් “ඉල් මහ විරුවන්” ලෙස සැමරීමට ජනාධිපති පක්ෂ කාර්යාලයට යන අතර, උතුරු-නැගෙනහිර ජනතාවට ජනවාර්ගික යුද්ධය හේතුවෙන් මිය ගිය ඔවුන්ගේ ඥාතීන් සාමකාමීව, ආගමානුකූලව සැමරීමට නොහැක.

ජනාධිපති සහ ඔහුගේ ජ.වි.පෙ නායකයින් තේරුම්ගත යුතු වැදගත්ම කාරණාව වන්නේ, පාර්ලිමේන්තුවේදී කෙතරම් සුන්දර බසකින් “ජාතිවාදී, ආගම්වාදී සටන් පාඨ” වලට එරෙහිව තම ප්‍රතිපත්තිය ප්‍රකාශ කළද, දසක ගණනාවක් පුරා තමන්ද හවුල්ව හැදූ “සමාජ මතවාදය” පසුදිනම අතුරුදහන් වන්නේ නැත යන්නය. නායකත්වය එය අත හරින්නට තීන්දු කළද, ප්‍රාදේශීය ක්‍රියාකාරීන් එය එකවර අත හරින්නේද නැත. මතවාද ඉවත් කළ හැක්කේ ඒවාට එරෙහිව කරුණු සහිතව, තාර්කිකව විවෘතව උත්තරව දීමෙනි. එනිසා දැන් සිදුවිය යුත්තේ ගුරු සේවය ඇතුලු රාජ්‍ය ආයතනවල මතවාදය ලෙස පදම්ව ඇති ජාතිවාදය හා ආගම්වාදය ආණ්ඩුවේ ප්‍රතිපත්තිය අනුව පරාජය කෙරෙන ප්‍රායෝගික සැළැස්ම ඉදිරිපත් කිරීමය. එතෙක් කෙතරම් කල් බලා සිටින්නට සිදුවිය හැකිද යන්නත් ලොකු ප්‍රශ්නයකි.

කුසල් පෙරේරාප්‍රවීන දේශපාලන විචාරක හා ජ්‍යෙෂ්ඨ මාධ්‍යවේදී
[email protected]

Continue Reading

විශේෂාංග

“ජපුරම්මා සහ කැලණිම්මා දෙකෙන් සෑහෙන පමණ පිරිසක් මේ පාර පාර්ලිමේන්තු ගිහින්”

Published

on

By

ජපුරම්මා සහ කැලණිම්මා දෙකෙන් සෑහෙන පමණ පිරිසක් මේ පාර පාර්ලිමේන්තු ගිහින් තියන හින්ද ඒ ඒ කැම්පස් වල ආදිශිෂ්‍ය පොරවල් එක එක පෝස්ට් දානවා. 

පෝස්ටර් කැම්පේන් කරනවා. ඒක දැකපු සමහරු ඒකට එගේන්ස්ට් එකට වල්ල පොළොවේ ගහගන්නවා.

මම කියන්නේ ඒක එච්චර ගණන්ගන්න දෙයක් නැහැ කියල. ඇත්තටම ගත්තම ඒ දෙකෙන් තමයි සෑහෙන පිරිසක් මේ පාර බිහිවෙලා ඉන්නෙත්.

මම හිතන්නේ පහුගිය දශක හතරක් පහක් ඇතුලේ ජවිපෙ ගොඩක් අය අර කැම්පස් දෙක ආශ්‍රිතව බිහිවෙලා තියනවා. දැන් පාර්ලිමේන්තු ඉන්න ගොඩක් මැති ඇමති මන්ත්‍රී අය ඒ කැම්පස් දෙකේ අය වෙලා තියෙන්නේ ඒ වගේ යම් ඉතිහාසයක් එක්ක.

එහෙම ගත්තම ලංකාවේ පාර්ලිමේන්තු ගිය අය ගොඩක් ලෝයර්ස් ල. හැබැයි නීති විද්‍යාලය එහෙම ගොඩක් දැඟලුවේ නැහැ. ඒක වෙනමයි.

කොහොම උනත් ඉතිං අනික් කැම්පස් වලින් හරි කැම්පස් නොවන තැන් වලින් හරි එහෙම පාර්ලිමේන්තු ගියේ නැති එකට වැළලිලා වැඩක් නැහැ. අනික් ඒවගෙනුත් ජනාධිපති කෙනෙක් බිහිකර ගන්න බලපල්ලා. මේ පාර ඒ ආතල් එක ඒ අයට ගන්න දීපල්ලා.

අනික සාමාන්‍යයෙන් මේ වගේ කැම්පස් අනන්‍යතා පසුබිමක් එක්ක දේශපාලන ආතල් එකක් ගන්න කාලෙකින් අවස්ථාවක් එන්නේ නැහැ. ජනාධිපතිතුමා එක්ක සෙල්ෆි එකක් ගන්න, එයාට කැම්පස් එකට එන්න කියන්න, ‘ආපහු ඉස්කෝලෙට’ වගේ ආපහු කැම්පස් එක ගැන පොඩි කික් එකකින් කතා කරන්න, පොඩි පෙරහැරක් යන්න වගේ දෙයක්වත් නැත්නම් මේ කරපු වැඩේ ඇති ආතල් එක මොකක්ද?

ඒ නිසා දේශපාලන නිරවද්‍ය බව ගැන හිතන්නේ නැතුව මේ වගේ ආතල් දිගටම ගන්න!

(ආචාර්ය මහේෂ් හපුගොඩ)
සමාජ හා දේශපාලන විශ්ලේෂක.
[email protected]

Continue Reading

විශේෂාංග

මැතිවරණ ප්‍රචාරණයට ඔබේ ‘දුරකතන අංක විකුණා මිලියන ගණන් සල්ලි හොයන දත්ත ජාවාරමක්’

Published

on

By

“A දිස්ත්‍රික්කයේ ජනතාවගේ එක ම තේරීම Y…” මේ මාගේ ජංගම දුරකතනය වෙත මහ මැතිවරණයට දින කිහිපයක් තිබියදී ලැබුණු කෙටි පණිවිඩයකි.

ඒ, මෙම කාල සීමාව තුළ මා වෙත ලැබුණු මැතිවරණ ප්‍රචාරණ කටයුතු සම්බන්ධ කෙටි පණිවිඩ 40කට අධික සංඛ්‍යාවෙන් එකකි.

මැතිවරණ නිහඬ කාල සීමාව ඇරඹී ඇති හෙයින්, අදාළ අපේක්ෂකයන්ගේ තොරතුරු හෙළි නොකරන බව සලකන්න.

නමුත් එවැනි පණිවිඩයක් ලබා ගැනීම සඳහා මා කිසිදු අවස්ථාවක, කිසිදු පාර්ශවයකින් ඉල්ලීමක් කර නොමැත. එපමණක් නොව, එය මා පදිංචි දිස්ත්‍රික්කයට වඩා හාත් පසකින් ම වෙනස් දිස්ත්‍රික්කයකි.

කණගාටුවට කරුණ නම්, මහ මැතිවරණ නිහඬ කාල සීමාව ආරම්භ වූ නොවැ. 12 මධ්‍යම රාත්‍රී 12:00න් පසුව ද ඇතැම් අපේක්ෂකයින්ගේ කෙටි පණිවිඩ මා වෙත ලැබීම ය.

ඇතැම් පාර්ශව වෙත මෙම ලිපිය පළ වන මොහොත වන විටත් මෙම පණිවිඩ ලැබී තිබිණි.

මෙවැනි කෙටි පණිවිඩ මීට පෙර ද මෙම මහ මැතිවරණ සමයේ පමණක් නොව ඉකුත් ජනාධිපතිවරණ සමයේ ද අපේක්ෂකයින්ගේ නම්වලින් මා වෙත ලැබුණු හෙයින්, එය මා වෙත පමණක් ලැබෙන්නේ ද යන්න පිළිබඳව මම විමසා බැලීමි.

එහිදී අනාවරණය වූයේ, ඇතැම් පාර්ශ වෙත කෙටි පණිවිඩ පමණක් නොව විටෙක දේශපාලන පක්ෂවල ප්‍රචාරක තොරතුරු ඇතුළත් දුරකතන ඇමතුම් පවා ලැබී ඇති බව ය.

ඒ අනුව, මේ දක්වා වත්මන් පාලක පක්ෂය ඇතුළු පක්ෂ කිහිපයකින් ම මේ දක්වා මා වෙත මාගේ අනුමැතියකින් තොරව කෙටි පණිවිඩ ලැබී තිබේ.

ප්‍රශ්නය මෙයයි. ඉල්ලීමක් නොකර, අපගේ අවසරයකින් ද තොරව එලෙස අප වෙත කෙටි පණිවිඩ හෝ දුරකතන ඇමතුම් ලැබෙන්නේ කෙසේ ද? යන්න ය. ඉන් අපගේ පෞද්ගලිකත්වයට තර්ජනයක් එල්ල නොවන්නේ ද? යන්න ය.

කලක් තිස්සේ සිත තුළ කැකෑරෙමින් තිබුණු මෙම ගැටලුවට පිළිතුරු සෙවීම ඇරඹුණේ එලෙසිනි.

කණගාටුවට කරුණ නම්, මහ මැතිවරණ නිහඬ කාල සීමාව ආරම්භ වූ නොවැ. 12 මධ්‍යම රාත්‍රී 12:00න් පසුව ද ඇතැම් අපේක්ෂකයින්ගේ කෙටි පණිවිඩ මා වෙත ලැබීම ය

පළමු පියවර: දුරකතන සන්නිවේදන සමාගම ඇමතීම

පළමු පියවර ලෙස මම පාරිභෝගික සේවා මධ්‍යස්ථානය සම්බන්ධ කර ගැනීම සඳහා අදාළ දුරකතන සමාගම විසින් සපයනු ලැබ ඇති දුරකතන අංකය ඔස්සේ සාමාන්‍ය පාරිභෝගිකයෙකු ලෙස එහි නියෝජිතයෙකු සම්බන්ධ කර ගැනීමට සමත්වීමි.

ඇය වෙත මාගේ ප්‍රශ්නය යොමු කළේ, මෙම ගැටලුවට පැහැදිලි පිළිතුරක් ලබා ගැනීමේ අපේක්ෂාවෙනි.

“කොහොම ද මට සබ්ස්ක්‍රයිබ් (subscribe) නොකර ඡන්ද කැම්පේන් කරන අපේක්ෂකයන්ගේ SMS එන්නේ?,” මම විමසීමි.

ඊට ප්‍රතිචාර දක්වමින් ඇය ලබා දුන්නේ මෙවන් පිළිතුරකි.

“යම් කිසි ප්‍රදේශයකින්, තෝරාගන්න ඩීටේල්ස්, ඉලෙක්ෂන් යන කට්ටියගේ ඩීටේල්ස් ගද්දි ෆෝන් නම්බර් එකත් ගන්නවා,” ඇය පැවසුවා ය.

“මට පැහැදිලි නැහැ?,” මම පෙරලා ප්‍රශ්න කළෙමි.

“ඡන්දය දාන්න ඩීටේල්ස් ගන්න එනවනේ. එතකොට සර්ගේ නම, NIC නම්බර් එක, දුරකතන අංකය, ගෙදර කී දෙනෙක් ඉන්නවා ද, ඒ ඔක්කොම ගද්දි, එතනින් ඒ ප්‍රදේශයකින් තෝරගෙන, ඒ නම්බර්ස් ටික අරගෙන තමයි සර් සර්ලට ඒ සර්විස් එක ලබා දෙන්නේ,” ඇය තරමක් පැහැදිලි පිළිතුරක් ලබා දුන්නා ය.

නමුත් මා ඇය වෙත පිළිතුරු දෙමින් සඳහන් කළේ, එය සේවාවක් නොවන බව ය.

“ඔයාලගේ පැත්තෙන් [ආයතනය මගින්] එහෙම ගිහිල්ලා නැද්ද? මම නැවතත් ප්‍රශ්න කළෙමි. ඊට පෙරලා පිළිතුරු දෙමින් ඇය අවධාරණය කළේ, තම ආයතනය කිසි විටෙකත් පාරිභෝගිකයින්ගේ පෞද්ගලික තොරතුරු එලෙස තවත් පාර්ශවයක් වෙත නොදෙන බව ය.

එලෙස පණිවිඩ ලැබීම “කරදරයක් නම්” ඒවා ලැබීම නතර කිරීමට අවශ්‍ය උපදෙස් අනතුරුව ඇය මා වෙත ලබා දුන්නා ය.

මීට අදාළ පැමිණිල්ලක් ලඝු කර ගැනීමෙන් අනතුරුව එම දුරකතන සංවාදය අවසන් විය.

“කොහොම ද මට සබ්ස්ක්‍රයිබ් නොකර ඡන්ද කැම්පේන් කරන අපේක්ෂකයන්ගේ SMS එන්නේ?,” මම විමසීමි.

දෙවන පියවර: ‘ඩේටා බ්‍රෝකර්වරයෙකු’ සොයා යාම

‘ඩේටා බ්‍රෝකර්’ යන වචනය ඇතැම් විට ඔබට එතරම් හුරුපුරුදු නැතිවා විය හැකි ය. එය පිළිබඳව මා ද යම් අවබෝධයක් ඇති කර ගත්තේ මෙම ලිපිය සඳහා අවශ්‍ය තොරතුරු ගවේෂණ කටයුත්තේ නියැලෙද්දී ය.

මා අවබෝධ කර ගත් ලෙස ‘ඩේටා බ්‍රෝකර්’ කෙනෙකු යනු, අපගේ දුරකතන අංක ඇතුළත් ‘දත්ත පද්ධතියක්’ ඇති සහ ඒවා යම් මිලකට තවත් පාර්ශවයක් වෙත අලෙවි කරන නියෝජිතයෙකි.

එක් එක් පාර්ශවවල අවශ්‍යතාව අනුව ඔවුන්ට එක් එක් දිස්ත්‍රික්කවලට අදාළ දුරකතන අංක ලබා දීමේ හැකියාව පවතී.

ඒ අනුව, දෙවන පියවර වශයෙන් ‘ඩේටා බ්‍රෝකර්වරයෙකු’ සොයා යාම ඇරඹිණි.

“හෙලෝ… [අදාළ පුද්ගලයාගේ නම]…” මම මෙරට දුරකතන සන්නිවේදන සේවා සපයන සමාගමක පුද්ගලයෙකු ඇමතීමි. ඒ, මැතිවරණ ප්‍රචාරණ කටයුත්තක් කර ගැනීමට අවශ්‍ය පුද්ගලයෙකු ලෙසිනි.

“ගුඩ් ආෆ්ටර්නූන්!” ඔහු මට ආචාර කළේ ය.

“ඔයා [ආයතනයේ නම] නේද?, මම [මගේ නම] කියලා කෙනෙක් කතා කරන්නේ.” මම විමසීමි.

ඔහු එය සනාථ කරමින් මා වෙත පිළිතුරු දුන්නේ ය.

අනතුරුව මම ඍජුව ඔහුගෙන් මට අවශ්‍ය වූ කාරණය පිළිබඳව විමසීමි.

“මට දැනගන්න පුළුවන් ද Bulk SMS යවන එක කොහොම ද කෙරෙන්නේ කියලා දැනගන්න?”

ඔහු ඊට ප්‍රතිචාර දක්වමින් මාගෙන් විමසුවේ, මෙය මැතිවරණය සම්බන්ධ කටයුත්තක් බව ද යන්න ය. ඒ සඳහා පිළිතුරු දුන් පසු ඔහු මා සතුව ‘ඩේටා බේස්’ එකක් තිබේදැයි ප්‍රශ්න කළේ ය.

මම ඔහුට පැහැදිලි කළේ, මේ පිළිබඳව එතරම් අවබෝධයක් මා සතුව නොමැති බවත් එය සිදු කරන ආකාරය පිළිබඳව යම් පැහැදිලි කිරීමක් කරන ලෙසත් ය.

“ඩේටා බේස් එකක් තියෙනවා නම්, ඔයාට ගේට් වේ එකක් [ආයතනයේ නම] ඔයාට දෙන්න පුළුවන්. එහෙම නැත්නම් අපිත් එක්ක ඉන්න පාට්නර් කෙනෙක් එක්ක තමයි කැම්පේන් එක කරන්න වෙන්නේ. [ආයතනයේ නම] එකෙන් ටාගට් කරලා කරන්නේ නැහැ.”

අවශ්‍ය නම් එවැනි නියෝජිතවරයෙකු මා වෙත සම්බන්ධ කර දීමේ හැකියාව ඇති බව ඔහු පැවසීය. අනතුරුව මෙහි කිසියම් නෛතිකමය ගැටලුවක් ඇතිදැයි මම ඔහුගෙන් විමසීමි. ඊට පිළිතුරු දෙමින් ඔහු සඳහන් කළේ, “එහෙම ගැටලුවක් නැහැ. මේ ටිකේ යනවනේ ගොඩක් ඒවා.”

ඔහු මා වෙත නියෝජිතවරයකුගේ දුරකතන අංකයක් ලබා දුන් අතර, ඒ වන විටත් අපගේ කණ්ඩායමේ සෙසු මාධ්‍යවේදීන්ගේ ද උත්සහයෙන් මා වෙත තවත් නියෝජිතවරුන් දෙදෙනෙකුගේ දුරකතන අංක ලැබී තිබිණි.

“[ආයතනයේ නම] එකෙන් දුන්නේ කියලා ඔයා කතා කරන්නකෝ, මම නම්බර් එකක් එවන්නම්,” එම සංවාදය එලෙස අවසන් විය.

තෙවන පියවර: ‘අපි ගාව තියෙනවා මිලියන දෙකක් විතර නම්බර්ස්’

මම යළිත් මැතිවරණ ප්‍රචාරණ කටයුත්තක් කර ගැනීමට අවශ්‍ය පුද්ගලයෙකු ලෙස ඔවුන් තිදෙනා අතරින් එක් ‘ඩේටා බ්‍රෝකර්’ කෙනෙකු ඇමතීමි.

එහිදී ඔහු මා පිළිබඳව යම් තොරතුරු කිහිපයක් විමසා, මා ප්‍රශ්න කළ පරිදි SMS ප්‍රචාරණ කටයුත්තට අදාළ තොරතුරු පැවසීම ආරම්භ කළේ ය.

“මාස්ක් එකත් එක්ක ද යවන්න ඕනේ?,” ඔහු ප්‍රශ්න කළේ ය.

ඒ පිළිබඳව වැඩිදුරටත් අවබෝධ කර ගැනීම සඳහා මම ඔහුගෙන් “මාස්ක් එකක් කියන්නේ? කවරක් ද යනුවෙන් පෙරලා ප්‍රශ්න කළෙමි.

ඊට පිළිතුරු දෙමින් ඔහු පැහැදිලි කළේ, යම් අයෙකුට යම් නමකින් කෙටි පණිවිඩයක් යැවීමට අවශ්‍ය නම්, ඔහු හෝ ඇය එම පණිවිඩය යැවීමට භාවිත කරන නම “මාස්ක්” එක බව ය.

උදාහරණයක් ලෙස, යම් අයෙකුට X යන නමින් කෙටි පණිවිඩයක් යැවීමට අවශ්‍ය නම්, අදාළ නම, නැතිනම් X යනු ‘මාස්ක්’ එක ලෙස හැඳින්වේ.

ඔහු පෙන්වා දුන්නේ, එය සකස් කර ගැනීම සඳහා රු. 3,000ක පමණ සැකසුම් ගාස්තුවක් අය කෙරෙන බව ත්, ඒ සඳහා ශ්‍රී ලංකා විදුලි සංදේශ නියාමන කොමිෂන් සභාවේ අවසරය ලබා ගත යුතු බව ත් ය. එසේ නොමැති නම් ‘ජෙනරල් මාස්ක්’ එකක් යටතේ පණිවිඩය යැවිය හැකි ඔහු පැවසීය.

ඔහු එසේ පැවසුවා ද මා මේ පිළිබඳව ශ්‍රී ලංකා විදුලි සංදේශ නියාමන කොමිෂන් සභාවෙන් විමසීමක් කළ අතර එහිදී ඔවුන් සඳහන් කළේ, අදාළ ‘මාස්ක්’ එක ලබා ගත යුත්තේ, “ජංගම දුරකතන ක්‍රියාකරුවන්ගෙන්” බව ය.

“මාස්ක් එක ගන්න ඕනේ ඔපරේටර්ගෙන්. විදුලි සංදේශ සේවාවක් සැපයීම සම්බන්ධයෙන් අපි එහෙම ඍජුව සම්බන්ධ වීමක් වෙන්නේ නැහැ. කිසියම් ම වූ විදුලි සංදේශන සේවාවක් අපි ඍජුව සපයන්නේ නැහැ,” මා සමග අදහස් දැක්වූ ශ්‍රී ලංකා විදුලි සංදේශ නියාමන කොමිෂන් සභාවේ ඉහළ නිලධාරියා අවධාරණයෙන් යුතුව පැවසීය.

උදාහරණයක් ලෙස, යම් අයෙකුට X යන නමින් කෙටි පණිවිඩයක් යැවීමට අවශ්‍ය නම්, අදාළ නම, නැතිනම් X යනු ‘මාස්ක්’ එක ලෙස හැඳින්වේ.

‘ඩේටා බ්‍රෝකර්’ සමග සංවාදය තවදුරටත්…

මා සමග සංවාදයේ නිරතව සිටි ‘ඩේටා බ්‍රෝකර්’ ඔහු සතුව ඇති දුරකතන අංක පිළිබඳව පැහැදිලි කරමින් මෙසේ පැවසීය.

“අපි ගාව දිස්ත්‍රික්ක අනුව ෆිල්ටර් කරපු ලිස්ට් එකක් තියෙනවා. ගාල්ලේ ලක්ෂ 6.5ක වගේ බේස් එකක් ඉන්නවා. මාස්ක් එක වන් ටයිම්. අපිට [රුපියල්] 1.25කට වගේ යවලා දෙන්න පුළුවන් [එක පණිවිඩයක්]. ටැක්ස් හැම දෙයක් එක්ක ම.”

ඔහු පෙන්වා දුන්නේ, දුරකතන අංක මිලියන 2ක් පමණ තිබුණ ද, නිවැරදි ඒවාට පමණක් අදාළ කෙටි පණිවිඩ යවන බව ය.

“අපි ගාව තියෙනවා මිලියන් 2ක් විතර නම්බර්ස්. ඒවා ෆිල්ටර් කරලා, කරලා, ඇකියුරේට් ඒවාට විතරයි අපි යවන්නේ. මිලියන් 2ක් තිබ්බට එක ඔයාලට දෙන්නේ නැහැ. කොළඹ ලක්ෂ 7.40ක් වගේ තමයි තියෙන්නේ. අර රේට් එකට ම තමයි දෙන්නේ,” ඔහු තවදුරටත් පැවසීය.

දිවයිනේ ඕනෑ ම දිස්ත්‍රික්කයකට අදාළ දුරකතන අංක එලෙස තමන් සතුව පවතින බව ඔහු ම හා සඳහන් කළේ ය.

ශ්‍රී ලංකා විදුලි සංදේශ නියාමන කොමිෂන් සභාවට අනුව 2024 තුන්වන කාර්තුව වන විට මෙරට ලියාපදිංචි ජංගම දුරකතන ග්‍රාහකයින් ගණන 27,509,473කි.

සෙලියුලර් දුරකතන Voice Call සඳහා ලියාපදිංචි වූ සංඛ්‍යාව

(2020 – 2024 III කාර්තුව)

මූලාශ්‍රය: ශ්‍රී ලංකා විදුලි සංදේශ නියාමන කොමිෂන් සභාව • සටහන: මොබයිල් ඩේටා සඳහා ලියාපදිංචිවීම්වල දත්ත ඇතුළත් කර නැත

අදාළ දුරකතන අංකවල හිමිකරුවන් සිටින ප්‍රදේශය තහවුරු කර ගන්නේ, “ට්‍රාන්ස්පෝට් යූස් කළා ම, සුපර් මාකට් ගිහිල්ලා ඒවාට යූස් කළා ම,” බව අදාළ ‘බ්‍රෝකර්වරයා’ සඳහන් කළේ ය. එමෙන් ම අදාළ තොරතුරු, ජංගම දුරකතන ක්‍රියාකරුවන් ලබා නොදෙන බව ත් එවැනි දත්ත භාවිත කිරීමේ නෛතික ගැටලුවක් නොමැති බව ත් ඔහු පැවසීය.

ඔහු වැඩිදුරටත් සඳහන් කළේ, තමන් “සමාගමක්” ලෙස මෙම කටයුතු සිදු කරන බව ය.

මීට පෙර සඳහන් කළ ‘ඩේටා බ්‍රෝකර්වරුන්’ තිදෙනා අතරින් මෙවැනි ම ආකාරයට කෙටි පණිවිඩ හරහා ප්‍රචාරණ කටයුතු කරන තවත් ‘බ්‍රෝකර්වරයෙකු” සම්බන්ධ කර ගැනීමට මට හැකි විය. ඒ තවත් මාධ්‍යවේදියෙකුගේ උපකාරයෙනි.

දුරකතනය ඔස්සේ ඔහු සමග ද කෙටි සංවාදයක නිරත වූ අතර එහිදී අනාවරණය වූයේ ඔහු සතුව කොළඹ දිස්ත්‍රික්කයේ පමණක් දුරකතන අංක මිලියන 2ක් පමණ අඩංගු දත්ත පද්ධතියක් පවතින බව ය. අවශ්‍ය ඕනෑ ම දිස්ත්‍රික්කයක සිටින ජනතාව වෙත ඒ ඔස්සේ අපට අවශ්‍ය පණිවිඩය යැවිය හැකි බව ඔහු පැවසීය.

ඔහු සඳහන් කළේ, එක් කෙටි පණිවිඩයක් සඳහා සත 55ක මුදලකට ප්‍රචාරණ කටයුත්ත සිදු කර දිය හැකි බව ත් ඒ අනුව, කොළඹ දිස්ත්‍රික්කය සඳහා රුපියල් මිලියනයකට අධික මුදලක් වැය වන බව ත් ය.

කෙසේ වෙතත්, අදාළ අංක ඇතුළත් දත්ත ලැයිස්තුව අප වෙත ලබා නොදෙන බව ත්, කෙටි පණිවිඩ යැවූ පසු ඒ පිළිබඳව වාර්තාවක් ලබා දෙන බව ත් ඔහු සඳහන් කළේ ය.

මෙම ‘බ්‍රෝකර්වරයා’ ද පැවසුවේ, නමක් සඳහන් කර කෙටි පණිවිඩයක් යැවීම සඳහා ශ්‍රී ලංකා විදුලි සංදේශ නියාමන කොමිෂන් සභාවේ අවසරය ලබා ගත යුතු බව ය.

නමුත් එම ප්‍රකශය ශ්‍රී ලංකා විදුලි සංදේශන නියාම කොමිෂන් සභාව ප්‍රතික්ෂේප කළේ ය.

දුරකතන අංක එළියට යන්නේ කොහොම ද? බරපතළකම මොකක් ද?

මේ දක්වා මෙහි සංවාදයට ලක් වුණු, ‘ඩේටා බ්‍රෝකර්’ යන යෙදුම මා වෙත හඳුන්වා දෙනු ලැබුවේ, සමාජ මාධ්‍ය පර්යේෂකයෙකු මෙන් ම, ඩිජිටල් ආරක්ෂාව පිළිබඳව ද අත්දැකීම් බහුල ආචාර්ය සංජන හත්තොටුව විසිනි.

ඒ, මා ඔහු සමග මෙම ගැටලුව පිළිබඳව සිදු කළ දීර්ඝ සාකච්ඡාවක ප්‍රතිඵලයක් ලෙස ය. ඉකුත් ජනාධිපතිවරණය පැවති සමයේ මා ඔහු සමග සිදුකළ කතාබහකදී ද ඔහු මෙම ගැටලුව පිළිබඳව ප්‍රථම වරට ඉස්මතු කළේ ය.

ආචාර්ය සංජන හත්තොටුව පෙන්වා දුන්නේ, පාරිභෝගිකයින්ගේ අනුමැතියකින් තොරව මුල් වරට කෙටි පණිවිඩයක් ඔවුන් වෙත යවනු ලැබුවේ, හිටපු ජනාධිපති මහින්ද රාජපක්ෂ විසින්, 2010 වසරේ නව වසරේදී බව ය.

යම් පක්ෂයකට අයත් පිරිසකට, අදාළ තොරතුරු අවශ්‍ය බව පැවසූ පිරිසකට, එවැනි පණිවිඩයක් ලබා දීම ගැටලුවක් නොවුණ ද එසේ නොවන, රටේ සියලු පුරවැසියන් වෙත එවැනි පණිවිඩයක් යැවීම ගැටලුවක් බව ඔහු අවධාරණය කළේ ය.

ඉකුත් ජනාධිපතිවරණය සමයේ හිටපු ජනාධිපති රනිල් වික්‍රමසිංහ විසින් යවන ලද කෙටි පණිවිඩ පදනම් කරගෙන ආචාර්යවරයා මේ බව පැවසීය.

ඒ පිළිබඳව ඔහු විසින් ‘ලින්ක්ඩ්ඉන්හි’ ලිපියක් ද පළ කරනු ලැබ ඇති අතර ඒ ඔස්සේ, “මේක හැමෝට ම යැවුවා ද? එහෙම නම් එක කොහොම ද යැවුවේ?” යන්න ප්‍රශ්න කළ බව ඔහු මා හා පැවසීය.

ඔහු පෙන්වා දුන්නේ මෙය, මේ වන විට පුරුද්දක් බවට පත්ව ඇති බව ය.

මෙය ශ්‍රී ලංකාවේ මේ දක්වා පෞද්ගලිකත්වයට සිදුව ඇති “විශාලතම තර්ජනය” බව ත් ඒ පිළිබඳව දත්ත ආරක්ෂණ අධිකාරියට “හාවක් හූවක් නොමැති” බව ත් ආචාර්යවරයා අවධාරණය කළේ ය.

ගෝලීය වශයෙන් ද මෙය උග්‍ර ප්‍රශ්නයක් බවට පත්ව ඇති බව ත් මේ වන විට ‘ඩේටා බ්‍රෝකර් මාකට්’ නිර්මාණය වී ඇති බව ත් ඔහු පෙන්වා දුන්නේ ය.

“ඩේටා බ්‍රෝකර්ස්ලා මේ නම්බර්ස් වගා කරනවා. අපි ඒකට ඉන්ග්ලිෂ්වලින් කියන්නේ ‘හාවස්ට්’ කරනවා කියලා. අපි දෙනවානේ දැන් නම්බර් එක. [ආහාර සහ වෙනත් බඩු බාහිරාදිය ගැනීමට ගිය පසු]. ඒ අයට නීතිමය රාමුවක් නැහැ. ඉතින් අපි දන්නේ නැහැ, කොහෙන් ද මේ නම්බර්ස් ලීක් වෙලා තියෙන්නේ කියලා. [දුරකතන සමගාමක නමක්] කියනවා අපි දීලා නැහැ කියලා. එතකොට මැජික්වලින් නෙමෙයි නේ මේ, ඩේටා බ්‍රෝකර්ස්ලා මේ නම්බර්ස් හොයා ගන්නේ. එතකොට අපිට උපකල්පනය කරන්න පුළුවන් ඔය නම්බර්ස් ටික ගන්නේ අපි දුන්න තැන්වලින් කියලා.”

එලෙස ලබා ගන්නා අපගේ දුරකතන අංක “කවුද? කොහේ ද? තියෙන්නේ කියලා [අපිට] කිසි ම ඉඟියක් නැහැ. මොනවට පාවිච්චි කරනවා ද කියලවත් අපි දන්නේ නැහැ,” ආචාර්ය සංජන හත්තොටුව තවදුරටත් පැවසීය.

ඔහු පෙන්වා දුන්නේ, මෙම වසරේ ශ්‍රී ලංකාව තුළ සයිබර් අපරාධ අතිශයින් ඉහළ ගොස් ඇති බව ය. මෙලෙස විවිධ පාර්ශව වෙත අපගේ දුරකතන අංක පත්වීම සයිබර් අපරාධකරුවන්ට අතිශය වැදගත් වන බව ද සඳහන් කළේ ය.

“එතකොට අපේ නම්බර් එක අපේ ඩිජිටල් ජීවිතයට විතරක් නෙවෙයි, අපේ ඇත්ත ජීවිතයටත් බලපාලා තියෙන්නේ. නම්බර් එක ගියා කියන්නේ ඒක සෑහෙන ප්‍රශ්නයක් වෙන්න පුළුවන්. මේ SMS එවන එක ඉඟියක් දෙනවා, ඩේටා බ්‍රෝකර්ස්ලාට කොච්චර බලයක් තියෙනවා ද කියලා,” ඔහු පැවසීය.

මේ සම්බන්ධව මේ වන විට ක්‍රියාත්මක වන නිශ්චිත නීතිමය රාමුවක් නොමැති වීම හේතුවෙන් පාරිභෝගිකයින් “අසරණභාවයට” පත්ව ඇති බව ආචාර්යවරයා අවධාරණය කළේ ය.

මා විසින් ඉල්ලුම් කරනු ලැබ නැති සේවාවක් අක්‍රිය කිරීම සඳහා මා වෙත දුරකතන සමගාම් උපදෙස් ලබා දීම පිළිබඳව මම ඔහුගෙන් විමසීමි.

“අන්තර්ජාතිකව පෞද්ගලිකත්වයේ මූලධර්මයක් තමයි යම් කිසි දෙයක් ඔප්ට් ඉන් (opt in) වෙන්න ඕනේ. ඔප්ට් අවුට් (opt out) නෙවෙයි. ඔප්ට් අවුට් ප්‍රිවසි (opt out privacy) ගොඩක් රටවල් ප්‍රතික්ෂේප කරලා තියෙනවා. එතකොට ලංකාවේ එන ගොඩක් SMS ඔප්ට් අවුට්. සමහර වෙලාවට ඔප්ට් අවුට් (opt out) එක වැඩ කරන්නෙත් නැහැ. සෙන්ට්‍රල් ඔප්ට් අවුට් (central opt out) එකකුත් නැහැනේ, ” ඔහු පෙන්වා දුන්නේ ය.

‘[පෞද්ගලික දත්ත ආරක්ෂාව පනතේ] කෙටි පණිවිඩ ගැන කියන කොටස තාම බලාත්මක වෙලා නැහැ…’ – දත්ත ආරක්ෂණ අධිකාරිය

ශ්‍රී ලංකාව තුළ පෞද්ගලික දත්තවල ආරක්ෂාව සඳහා අවශ්‍ය නීතිමය බලය ලබා දී ඇත්තේ 2022 අංක 9 දරන පෞද්ගලික දත්ත ආරක්ෂණ පනත මගිනි.

නමුත් මේ දක්වා එහි ක්‍රියාත්මක වී ඇත්තේ, කොටස් කිහිපයක් පමණි. එහි IV කොටස හැර සෙසු කොටස් සියල්ල 2025 වසරේදී බලාත්මක වේ.

ඒ, මෙසේ ය.

2023 ජූලි මස 21 වන සිකුරාදා නිකුත් කරන ලද අංක 2341/59 අතිවිශේෂ ගැසට් පත්‍රය අනුව, මෙම පනතේ V වන කොටස 2023 වසරේ ජූලි 17 වන දා සිට ක්‍රියාත්මක වූ අතර එහි VI, VIII, IX සහ X යන කොටස් එම වසරේ ම දෙසැම්බර් 1 වන දා සිට ක්‍රියාත්මක වූයේ, 2024 ජනවාරි මස 8 වන සඳුදා නිකුත් කළ අංක 2366/08 අතිවිශේෂ ගැසට් පත්‍රයට අනුව ය.

එම අතිවිශේෂ ගැසට් පත්‍රයට ම අනුව, එහි I, II, III සහ VII යන කොටස් 2025 මාර්තු 18 වන දා ක්‍රියාත්මක වීමට නියමිත ය.

නමුත් “ආයාචිත පණිවුඩ පතුරුවා හැරීම සඳහා පෞද්ගලික දත්ත භාවිත කිරීම” පිළිබඳව නීති රෙගුලාසි ඇතුළත් පනතේ IV කොටස ක්‍රියාත්මක වන දිනයක් මෙතෙක් සඳහන් කර නොමැත.

ආචාර්ය සංජන හත්තොටුව සමග සිදු කළ සංවාදයේදී දත්ත ආරක්ෂණ අධිකාරිය වෙත චෝදනා එල්ල වූ බැවින් සහ මෙරට මහ ජනතාවගේ පෞද්ගලික දත්ත ආරක්ෂාව පිළිබඳව ඇති එක ම ආයතනය දත්ත ආරක්ෂණ අධිකාරිය බැවින්, මා ඊළඟ පියවර ලෙස එහි වැඩබලන අධ්‍යක්ෂ ජනරාල් වරුණ ශ්‍රී ධනපාල දුරකතනය ඔස්සේ සම්බන්ධ කර ගත්තේ ය.

එහිදී මා යොමු කළ ප්‍රශ්නයට පිළිතුරු දෙමින් ඔහු සඳහන් කළේ, කෙටි පණිවිඩ සම්බන්ධයෙන් පෞද්ගලික දත්ත ආරක්ෂණ පනතේ සඳහන් කොටස, එනම්, “ආයාචිත පණිවුඩ පතුරුවා හැරීම සඳහා පෞද්ගලික දත්ත භාවිත කිරීම” යන කොටස මෙතෙක් බලාත්මක කර නොමැති බව ය.

යම් පරිශීලකයෙකුගේ පෞද්ගලික දත්ත හෙළිදරව් වීමක් සිදු වුවහොත්, ඒ පිළිබඳව පැමිණිලි කිරීමට ඉදිරියේදී පද්ධතියක් හඳුන්වා දීමට පියවර ගන්නා බව ඔහු පැවසීය.

ඒ අනුව, ආචාර්ය සංජන හත්තොටුවගේ ප්‍රකාශය සනාථ කරමින් පැහැදිලි වූයේ, තම දත්ත ආරක්ෂාව සම්බන්ධයෙන් යම් පුරවැසියෙකුට පැමිණිලි කිරීමට මේ දක්වා නිශ්චිත නීතිමය රාමුවක් ශ්‍රී ලංකාව තුළ නොමැති බව ය.

කෙසේ වෙතත්, ඊට අදාළ කටයුතු මේ වන විට ක්‍රියාත්මක වෙමින් පවතින බව දත්ත ආරක්ෂණ අධිකාරියේ වැඩබලන අධ්‍යක්ෂ ජනරාල් වරුණ ශ්‍රී ධනපාල, මා හා වැඩිදුරටත් පැවසීය.

“ආයාචිත පණිවුඩ පතුරුවා හැරීම සඳහා පෞද්ගලික දත්ත භාවිත කිරීම” පිළිබඳව නීති රෙගුලාසි ඇතුළත් පනතේ IV කොටස ක්‍රියාත්මක වන දිනයක් මෙතෙක් සඳහන් කර නොමැත

විදුලි සංදේශ නියාමන කොමිෂන් සභාවේ ප්‍රතිචාරය

පාරිභෝගිකයින්ගේ අනුමැතියකින් තොරව මෙලෙස කෙටි පණිවිඩ හෝ දුරකතන ඇමතුම් ලැබීම වැළැක්වීමට පියවර ගෙන තිබේ ද? නැතහොත පියවර ගන්නේ ද? යන්න සම්බන්ධයෙන්, මේ දක්වා සොයා ගත් තොරතුරු ද ඉදිරිපත් කර මම ශ්‍රී ලංකා විදුලි සංදේශ නියාමන කොමිෂන් සභාවෙන් විමසීමක් කළෙමි.

එහිදී එහි උසස් නිලධාරියෙකු පැවසුවේ, ක්‍රියාකරු ප්‍රවර්ධන පණිවිඩ සඳහා ක්‍රියාකරු ස්වයං පාලන ප්‍රතිපත්තියක් (Operator Self- Governance Policy for Operator Promotional Messages) මීට වසර 5කට පෙර, එනම් 2018 වසරේදී හඳුන්වා දුන් බව ය.

කෙසේ වෙතත්, මේ වනවිට එහි පවතින අඩුපාඩු හඳුනාගෙන ඇති බව ත් කොමිෂන් සභාව “විදුලි සංදේශන පනතේ අංක 43 වගන්තිය යටතේ එය නීතියක් ලෙසට ගැසට් කිරීමට කටයුතු සිදු කරමින් පවතින බව ත්” අදාළ නිලධාරියා පැවසීය.

ඒ අනුව, මම ‘ක්‍රියාකරු ප්‍රවර්ධන පණිවිඩ සඳහා ක්‍රියාකරු ස්වයං පාලන ප්‍රතිපත්තිය’ පරිශීලනය කර බැලුවෙමි.

බාහිර පාර්ශව විසින් ජනනය කරන ලද ප්‍රවර්ධන පණිවිඩ (Promotional Messages generated by External Parties) යටතේ දෙවන වගන්තියේ ඉංග්‍රීසි බසින් මෙලෙස සඳහන් විය.

“Each such client shall warrant to Operator that all messages transmitted would be with the consent of sub-set of subscribers registered with the said client.”

එහි දළ සිංහල අදහස නම්, ‘තමන් විසින් යවනු ලබන පණිවිඩ තමන් සමග ලියාපදිංචි වී සිටින ග්‍රාහකයින්ගෙන් අදාළ පණිවිඩය ලබා ගැනීමට කැමැත්ත පළ කර ඇති ග්‍රාහකයින් වෙත පමණක් යැවීමට සෑම සේවාදායකයා ම [දුරකතන] ක්‍රියාකරු වෙත සහතික විය යුතු යි’ යන්න ය.

කෙසේ වෙතත්, මේ දක්වා ගත වුණු කාලය තුළ බොහෝ පාර්ශව ශ්‍රී ලංකා විදුලි සංදේශ නියාමන කොමිෂන් විසින් නිකුත් කරනු ලැබ ඇති ‘ක්‍රියාකරු ස්වයං පාලන ප්‍රතිපත්තිය’ අනුව කටයුතු කරන බවක් නිරීක්ෂණය නොවීම කම්පනයට පත්කරවනසුලු කාරණයකි.

මා සොයා ගත් දෑ පිළිබඳව මෙලෙස ම කෙටි පණිවිඩ සහ දුරකතන පණිවිඩ ලද පාරිභෝගිකයෙකු සමග අදහස් හුවමාරු කර ගත්තේ, මෙහි ඇති බැරෑරුම්කම පිළිබඳව ඇයගේ ද අදහස් දැනගැනීමේ අදහසිනි.

ඊට ප්‍රතිචාර දක්වමින් ඇය පැවසුවේ, “අපේ අංක අපේ අවසරයක් නැතිව අරගෙන, ඒවා විකුණන එක ජාවාරමක් කියලා හිතෙන්නේ. මොකද අපිට මේකෙන් සල්ලි ලැබෙන්නේ නැහැනේ. අනික ඒක අපිට තර්ජනයක්,” යනුවෙනි.

(බීබීසී සිංහල) 

Continue Reading

Trending

Copyright © 2023 Sri Lanka Mirror. All Rights Reserved